Guzek pod pachą
Guzek pod pachą nie musi być objawem groźnej choroby nowotworowej, jednak jego obecności nie należy lekceważyć. W szczególności, jeśli guzowi towarzyszą dodatkowe symptomy w postaci bólu, zaczerwienienia, obrzęku czy dyskomfortu. Z każdą zmianą, która tworzy wyczuwalny guzek, należy udać się do lekarza. Nie zawsze musi ona oznaczać nowotwór, jednak warto to sprawdzić, by w razie takiej ewentualności móc jak najszybciej podjąć odpowiednie leczenie.
Guzek pod pachą – kiedy to rak piersi?
Diagnostykę guza pod pachą, jak również w każdym innym miejscu na ciele, należy zostawić specjalistom – po przeprowadzeniu wywiadu medycznego poddadzą zgrubienie badaniu fizycznemu, a w razie wątpliwości zlecą dodatkowe badania laboratoryjne, obrazowe lub biopsję. Niemniej, istnieje kilka objawów, które mogą świadczyć o zmianie nowotworowej. Guz nowotworowy w obrębie piersi stanowi zazwyczaj twardą, nieruchomą i niebolesną zmianę, której mogą towarzyszyć: powiększenie węzłów chłonnych pod pachą, wycieki z sutka, owrzodzenie czy zmiany kształtu lub rozmiaru piersi. Twardy guzek pod pachą może oznaczać także chłoniaka – złośliwy nowotwór układu chłonnego, który dodatkowo może wiązać się z nocnymi potami, gorączką czy znaczną utratą masy ciała.
Bolesny guzek pod pachą – najczęstsze przyczyny powstawania guzków
Bolący guzek pod pachą najczęściej świadczy o rozwijającej się infekcji wirusowej lub bakteryjnej. Może być ona wynikiem zakażenia mieszków włosowych, np. przy braku zastosowania się do prawidłowych zasad higieny podczas depilacji czy golenia. Powstaje wtedy stan zapalny, który powoduje, że guzek staje się bolesny. Jeśli dojdzie do rozprzestrzenienia się zapalenia na okoliczne mieszki włosowe, z torbieli może zacząć wydobywać się także treść ropna, co zazwyczaj świadczy o rozwoju czyraka – zapalenia mieszka włosowego, wywołanego przez bakterię gronkowca złocistego. Zgrubienia pod pachą o podłożu wirusowym mogą pojawiać się, a następnie znikać samoistnie. W przypadku zakażeń bakteryjnych, np. wspomnianego czyraka, niezbędne może okazać się zastosowanie antybiotykoterapii lub zabiegu chirurgicznego usuwania zmiany.
Pozostałe przyczyny powstawania wyczuwalnego guzka pod pachą
- Tłuszczak – łagodny nowotwór o miękkiej i niebolesnej strukturze, który może przybierać rozmiary od kilku do kilkunastu centymetrów. Tłuszczak jest zbudowany z tkanki tłuszczowej i zwykle kwalifikuje się do chirurgicznego usunięcia.
- Kaszak – stanowi ruchomą i niebolesną torbiel, która powstaje w wyniku zablokowania ujść gruczołów łojowych. Pojawia się zwykle w okolicy mieszków włosowych.
- Zapalenie gruczołów potowych – może wynikać z nadmiernej potliwości, zaburzeń hormonalnych czy nieprawidłowej higieny dołów pachowych. Zatkane gruczoły powodują nadkażenie bakteryjne, zaczerwienienie skóry i bolesny guzek pod pachą.
- Zapalenie piersi – to bardzo częsty problem kobiet w okresie laktacji. Mleko zalegające w gruczołach mlekowych może doprowadzić do stanu zapalnego piersi, a tym samym do powiększenia węzłów chłonnych i bolesnych guzków w obszarze pach.
- Uczulenie – np. w wyniku zastosowania antyperspirantu o drażniącym składzie. Zaczerwienienie i guzki znikają zwykle samoistnie po odstawieniu preparatów, które wywołały reakcję alergiczną.
- Choroba kociego pazura – obecność guzka pod pachą może mieć związek z zadrapaniem przez kota w okolicy pach lub ramion. Taka sytuacja może doprowadzić do infekcji bakteryjnej. Wówczas zmianie pod pachą będą towarzyszyć także powiększenie węzłów, gorączka, złe samopoczucie czy wydzielina ropna w miejscu zadrapania.
- Dymienica – bolesny, duży obrzęk węzłów chłonnych pod pachami. To bardzo rzadka choroba infekcyjna, jednak podczas podróży do egzotycznych krajów warto zwrócić na nią uwagę, jeśli pojawi się guzek pod pachą. Potencjalnymi przyczynami mogą być dżuma, tularemia, rzeżączka, kiła lub gruźlica. Dymienica może także sporadycznie występować przy mononukleozie zakaźnej.
Pamiętajmy, możliwych przyczyn guzków pod pachą u dzieci lub dorosłych może być wiele. Dlatego, w przypadku wątpliwości, zawsze należy skonsultować się z lekarzem, by nie doprowadzić do rozwoju groźnej dla naszego zdrowia lub życia choroby.