Zmiany łuszczycowe
Zmiany łuszczycowe to objawy związane z uciążliwą i nawrotową chorobą – łuszczycą. Ma ona wiele odmian (pospolita, krostkowa, kropelkowa, uogólniona, stawowa itd.) i w zależności od nich cechuje się określoną patologią naskórka. Podstawowym typem zmiany łuszczycowej jest srebrzystoszara blaszka łuszczycowa. Jest ona efektem zrogowacenia ognisk łuszczycowych. Blaszka łuszczycowa, początkowo niewielkich rozmiarów, ma tendencje do powiększania i osiągania rozmiarów nawet kilku centymetrów. Innymi typami zmian łuszczycowych są krosty, wysięki i pęcherzyki. Na paznokciach zmiany łuszczycowe przyjmują postać poprzecznych rowków lub oleistych plam. Niektóre zmiany mają charakter zadawniony, wówczas łuska jest wielowarstwowa i sucha, inne są zaognione i w wyniku podrażnienia mogą krwawić. Objawom łuszczycy często towarzyszą świąd i ból.
Zmiany łuszczycowe – przyczyny
Choroba dotyka ludzi w różnych wieku, nawet dzieci. Przyczyny zmian łuszczycowych są bardzo różne. Najczęściej wskazuje się uwarunkowania genetyczne i zaburzenia funkcjonowania układu odpornościowego. Wśród powodów łuszczycy wymieniane są także: infekcje bakteryjne (wywołane np. paciorkowcem) i wirusowe, choroby przewlekłe (np. cukrzyca), terapia niektórymi lekami (beta-blokery, antydepresanty, sterydy, leki hormonalne), uszkodzenia skóry i stres. Badania dowiodły, że czynnikami wysoce przyspieszającymi rozwój objawów łuszczycy są też: niewłaściwa dieta oraz stosowanie używek. Choroba jest często bardzo uciążliwa, ale nie zaraźliwa.
Zmiany łuszczycowe – leczenie
Leczenie zmian łuszczycowych może mieć charakter miejscowy lub systemowy. Podstawowy rodzaj terapii, związany z aplikowaniem określonego preparatu, wykorzystuje maści, balsamy, kosmetyki dermatologiczne, lecznicze szampony oraz sterydy. Drugi rodzaj kuracji oparty jest na lekach doustnych (cyklosporyna A, metotreksat) oraz biologicznych, hamujących nadmierną reakcję układu immunologicznego. W terapii zaleca się też naświetlanie promieniami UV, fotochemioterapię i ziołolecznictwo. Celem leczenia jest usunięcie uciążliwych blaszek łuszczycowych, a kolejno zahamowanie procesu rozrastania się naskórka. Podczas remisji choroby ważne staje się postępowanie zapobiegawcze (natłuszczanie naskórka po zmianach łuszczycowych, higiena, dieta). Trzeba mieć jednak świadomość, że całkowita eliminacja choroby jest niemożliwa – będą następowały nawroty, jednak odpowiednia profilaktyka może wydłużyć okres między nimi.