Odstające uszy
Problem odstających uszu jest jednym z najczęściej spotykanych problemów estetycznych. Występuje u około 5 % populacji. Wygląd uszu jest ściśle związany z genetyką. Odstające uszy to zazwyczaj wada anatomiczna wrodzona. Małżowina uszna kształtuje się do 7 roku życia, dlatego o odstających uszach możemy mówić, jeśli wada utrzymuje i utrwala się po tym czasie. Odstające uszy to również problem psychologiczny, zwłaszcza jeśli dotyczy najmłodszych Pacjentów. Wada może przybierać różne stopnie nasilenia, od bardzo niewielkich odchyleń, po poważne wady anatomiczne.
Odstające uszy – przyczyny
Małżowina uszna zaczyna się kształtować już na początku życia płodowego, a jej kształt jest uwarunkowany genetycznie. Część zewnętrzna ucha (małżowina) zbudowana jest z chrząstek, które odpowiedzialne są za stopień przylegania ucha do głowy. Nieprawidłowy rozwój chrząstek może powodować zbytnie wychylenie ucha. Zdarza się, że dziecko rodzi się z wygiętymi małżowinami na skutek specyficznego ułożenia w macicy. Takie odchylenia od normy zazwyczaj ulegają samoistnej korekcji wraz z upływem czasu.
Odstające uszy – leczenie
Jedyna skuteczną metodą korekcji odstających uszu jest zabieg chirurgiczny. U dzieci, które mają rozwiniętą małżowinę uszną, możemy go przeprowadzać zwykle powyżej 7. roku życia. Plastykę uszu stosuje się także u dorosłych, u których jest zabiegiem nieco bardziej skomplikowanym ze względu na trudniejsze modelowanie chrząstki i możliwe zwapnienia. Korekta uszu przeprowadzana jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.
Polecane zabiegi
