Nadmierne owłosienie to dodatkowe włosy w tych partiach ciała lub twarzy, w których w normalnych warunkach nie powinny one występować. Nadmierne owłosienie u kobiet, które pojawia się w miejscach typowych dla mężczyzn, nazywa się hirsutyzmem. Jeśli natomiast problem ma charakter uogólniony i nadmierne owłosienie występuje na całym ciele, mówimy o hipertrychozie, która dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn.

Hipertrychoza nazwana jest często ,,syndromem wilkołaka’’, ze względu na możliwość występowania włosów na całej powierzchni skóry ciała – twarzy, karku, a nawet w okolicach narządów płciowych. Przyczyn hipertrychozy należy szukać w czynnikach genetycznych lub hormonalnych. Zazwyczaj to schorzenie wrodzone, które wiąże się ze skłonnością do przerostu mieszków włosowych, a także przekształcania się cienkich włosów w ciemne i grube owłosienie. Zdarza się jednak, że uogólnione nadmierne owłosienie wynika z problemów natury endokrynologicznej, np. niedoczynności tarczycy czy akromegalii. Hipertrychoza może być także działaniem ubocznym przyjmowania leków z grupy hormonów steroidowych. Jeśli zauważymy u siebie objawy tego schorzenia, warto udać się na konsultację do endokrynologa lub lekarza pierwszego kontaktu, który zleci dodatkowe badania, a następnie skieruje nas do odpowiedniego specjalisty. Czasami poza zaburzeniami hormonalnymi czy przyjmowanymi lekami, nadmiar włosów może zwiastować choroby nowotworowe.

Pojawienie się włosów w typowo męskich rejonach ciała jest dla wielu kobiet kwestią bardzo wstydliwą i problematyczną. Włosy najczęściej pojawiają się w miejscach, które naturalnie występują u mężczyzn, np. na brodzie, wardze górnej, klatce piersiowej, plecach czy brzuchu. Hirsutyzm jest nieprawidłowym owłosieniem typu męskiego, co ma związek z nadmiarem męskich hormonów płciowych (androgenów) w organizmie kobiety. Istnieje kilka przyczyn, które mogą powodować nadmierne owłosienie u kobiet. Należą do nich:

• zespół policystycznych jajników (PCOS) – to zaburzenie w funkcjonowaniu jajników, które dodatkowo objawia się zaburzeniami miesiączkowania, zwiększaniem masy ciała, trądzikiem czy niepłodnością;
• insulinooporność, czyli zmniejszona wrażliwość tkanek na działanie insuliny, która sprzyja cukrzycy i PCOS. Wysokie stężenie insuliny może pobudzać jajniki do produkcji nadmiaru androgenów, czego efektem jest nadmierne owłosienie;
• zespół Cushinga – jest chorobą nadnerczy, wywołaną wydzielaniem nadmiernej ilości kortyzolu przez przysadkę mózgową. Schorzenie może powodować przyjmowanie glikokortykosteroidów, jak również guz nadnerczy;
• wrodzony przerost nadnerczy – zaburzenia w wytwarzaniu hormonów przez nadnercza – głównie kortyzolu i androgenów;
• guzy – poza guzami w nadnerczach, za nadmierny wzrost włosów mogą odpowiadać także guzy jajników produkujące androgeny; 
• przyjmowanie niektórych leków, np. doustnych środków antykoncepcyjnych, sterydów anabolicznych, a także leków zawierających danazol (leczenie endometriozy) lub fluoksetynę (np. w leczeniu depresji);
• hiperprolaktynemia, czyli wzrost stężenia prolaktyny we krwi może prowadzić do zwiększenia ilości owłosienia na ciele, a jednocześnie do łysienia typu męskiego na głowie. Ponadto zaburzenia hormonalne związane z prolaktyną mogą powodować nieregularne miesiączki lub jej zanik, osteoporozę, niepłodność czy mlekotok.

Istnieje też niewielki odsetek pacjentek, które cierpią na hirsutyzm idiopatyczny – to znaczy o nieznanej przyczynie. W takim przypadku wzrost owłosienia u kobiet w miejscach typowo męskich może występować mimo optymalnego poziomu testosteronu.

Leczenie hirsutyzmu u kobiet powinno rozpocząć się od konsultacji z lekarzem (często kilkoma lekarzami różnych specjalizacji), przeprowadzeniu badań hormonalnych i pogłębionej diagnostyki, by przede wszystkim odnaleźć bezpośrednią przyczynę problemu. Czasami niezbędne może okazać się po prostu unormowanie poziomu hormonów poprzez leczenie farmakologiczne, innym razem odpowiednie leczenie będzie stanowiło bardziej złożony i skomplikowany proces. Hirsutyzm najczęściej możemy wyleczyć, eliminując jego źródło, jednak nawet jeśli nie uda nam się pozbyć wszystkich zbędnych włosów z powierzchni ciała, zawsze możemy zdecydować się na ich trwałe usunięcie przy pomocy metod, jakie oferuje nam współczesna medycyna estetyczna. 

Epilacja, czyli trwałe usuwanie owłosienia, jest jednym z niewątpliwych hitów w gabinetach medycyny estetycznej. Usuwanie nadmiaru owłosienia dzięki nowoczesnym metodom laseroterapii stało się nie tylko modne, lecz także szybkie, komfortowe i skuteczne.

Metod usuwania owłosienia jest wiele – poczynając od tradycyjnych technik wykorzystywanych w domowym zaciszu – maszynki do golenia, depilatora, wosku, pasty cukrowej, kremów depilujących, aż po innowacyjne zabiegi gabinetowe.
Wśród tych ostatnich prym wiodą metody nowoczesnego usuwania nadmiaru owłosienia laserami aleksandrytowymi bądź diodowymi. To nie tylko metody uchodzące obecnie za najnowocześniejsze, lecz także jedyne, które umożliwiają rzeczywiście trwałą i szybką eliminację nadmiaru owłosienia.

W odróżnieniu od innych metod – laserowe usuwanie owłosienia laserem aleksandrytowym lub laserem diodowym pozwala na trwałe i całkowite zniszczenie termiczne cebulki włosa. To sprawia, że włos usunięty w ten sposób nie jest zdolny do ponownego odrośnięcia.

Atutem laserowych metod usuwania nadmiaru owłosienia jest też szybkość. Istnieją lasery starszej generacji charakteryzujące się również wysoką skutecznością i dobrymi rezultatami – takie jak choćby lasery w technologii lightsheer. Jednak zabieg usuwania nadmiaru owłosienia wykonywany tą metodą jest wielokrotnie dłuższy od najnowocześniejszych rozwiązań.

Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą metod usuwania nadmiaru owłosienia w Warszawie, Katowicach, Krakowie i Łodzi.