Jak wygląda szyja przy chorej tarczycy?
Tarczyca jest niewielkim gruczołem zlokalizowanym u podstawy szyi, który wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Na co dzień nie wyczuwamy jej obecności. Kiedy jednak dochodzi do zaburzeń w wydzielaniu hormonów tarczycy, może zmieniać się jej wielkość, a przy tym wygląd naszej szyi. Stanowi to bardzo cenną wskazówkę dla lekarzy, którzy mogą w ten sposób zdiagnozować pierwsze lub zaawansowane objawy nadczynności lub niedoczynności tarczycy.
Jak wygląda szyja przy chorej tarczycy? Objawy zaburzeń pracy tarczycy
Choroby tarczycy, takie jak niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy czy choroba Hashimoto, nie zawsze muszą objawiać się w postaci zmian w obrębie szyi. Czasem jednak tym zaburzeniom mogą towarzyszyć takie problemy, jak:
- wole tarczycy i związane z tym powiększenie tarczycy oraz powiększenie obwodu szyi; wole może przybierać formę symetrycznego lub asymetrycznego wybrzuszenia na szyi,
- guzy tarczycy – zdarza się, że na gruczole pojawiają się wyczuwalne pod skórą guzki, które mogą, ale nie muszą być związane z rakiem tarczycy,
- zmiany skórne na szyi – sucha, łuszcząca się i zaczerwieniona skóra, a także poszerzone, prześwitujące naczynia krwionośne na szyi mogą wskazywać na problemy z tarczycą.
Jak rozpoznać objawy chorób tarczycy na szyi? Badania tarczycy
Diagnostykę chorej tarczycy warto rozpocząć od obserwacji i wizualnej oceny kondycji szyi. Każda nienaturalna zmiana w wyglądzie przedniej części szyi powinna skłonić nas do skonsultowania się z lekarzem. W szczególności, jeśli poza obrzękiem szyi i wyczuwalnymi pod palcami wypukłościami, mamy do czynienia również z innymi symptomami, np. kaszlem, utratą lub przyrostem masy ciała, trudnościami w połykaniu czy nadmierną ciepłotą skóry w okolicy gruczołu tarczowego. Lekarz powinien przeprowadzić wywiad i badanie fizykalne, a także zlecić badanie krwi wykazujące poziom hormonów tarczycy – nadmiar lub niedobór tyroksyny i trójjodotyroniny to podstawowy sposób diagnozy chorób tarczycy. Oznaczenie przeciwciał anty-tpo pozwala natomiast zdiagnozować autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, czyli chorobę Hashimoto. W diagnostyce chorób tarczycy, poza oznaczeniem ilości hormonów tarczycy, często wykonuje się także badania obrazowe (USG tarczycy), które pozwalają na dokładną obserwację i diagnostykę woli, zapalenia czy guzków tarczycy.
Powiększona tarczyca – czy może być groźna dla pacjenta?
Powiększona szyja i gruczoł tarczycowy zwykle wzbudzają u pacjentów ogromny niepokój – zwiększenie obwodu szyi powoduje bowiem obawę, że stoi za tym groźny nowotwór tego gruczołu. Warto jednak zaznaczyć, że samo powiększenie tarczycy nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia pacjenta. Może być to po prostu jeden z charakterystycznych objawów niedoczynności lub nadczynności tarczycy. W przypadku wątpliwości lekarz może jednak zlecić biopsję powstałych na tarczycy guzków, by ocenić charakter tych zmian. Nieprawidłowa praca tarczycy zawsze wymaga podjęcia właściwego leczenia.
Nadczynność i niedoczynność tarczycy – leczenie nieprawidłowości w czynności tarczycy
Pacjenci, u których zostały zdiagnozowane schorzenia tarczycy, powinni być pod stałą opieką lekarza endokrynologa, a przy tym stale monitorować poziom hormonów tarczycy w swoim organizmie. Zarówno niedoczynność, jak i nadczynność tarczycy może powodować wiele niepokojących objawów, dlatego choroby tarczycy wymagają podjęcia odpowiedniego leczenia – najczęściej farmakologicznego. W przypadku powiększenia tarczycy wszystko zależy od przyczyny, która stoi za wzrostem objętości tarczycy – poza leczeniem farmakologicznym często niezbędne jest wdrożenie radioterapii czy zabiegu chirurgicznego usunięcia tego gruczołu.
Warto zaznaczyć, że łagodne guzki tarczycy możemy usunąć w sposób nieinwazyjny poprzez zabiegi laserowe. Promieniowanie podczerwone, emitowane przez laser niszczy guzy bez potrzeby użycia skalpela, hospitalizacji pacjenta czy długiego okresu rekonwalescencji pozabiegowej. Metoda walki z nadczynnością lub niedoczynnością gruczołu oraz charakterystycznymi objawami tych schorzeń zależy od wielu indywidualnych czynników i jest ustalana z lekarzem podczas konsultacji.