Łupież pstry na brzuchu

Łupież pstry jest chorobą skóry, która wbrew pozorom rzadko dotyczy skóry głowy. Objawy tego schorzenia najczęściej pojawiają się na ciele – głównie szyi, klatce piersiowej, brzuchu i plecach. Stanowią je przede wszystkim złuszczające się (,,pstre”) plamy, które pozostawiają po sobie odbarwienia skóry. To przewlekła i nawrotowa choroba skóry, której leczenie jest złożonym i długotrwałym procesem.

Skąd bierze się łupież pstry?

Łupież pstry to grzybicza choroba skóry, wywoływana przez drożdżaki z gatunku Malassezia. Ten grzyb wchodzi w skład naturalnej flory fizjologicznej u większości zdrowych osób, jednak w szczególnych warunkach, związanych z nadmiernym poceniem i zwiększoną produkcją łoju przez gruczoły łojowe, może doprowadzić do rozwoju łupieżu pstrego. Grzybica tego typu może dotknąć osoby na całym świecie, ale najczęściej występuje u mieszkańców stref tropikalnych – wysoka temperatura i duża wilgotność sprawiają, że choruje tam nawet do 40% populacji, podczas gdy w Europie ten odsetek wynosi około 1-4%. Najczęściej pojawia się u młodych dorosłych po okresie dojrzewania, co jest związane z większą aktywnością gruczołów łojowych u młodzieży na tym etapie.

Łupież pstry – objawy i rozpoznanie łupieżu pstrego

Łupież pstry objawia się żółtawobrunatnymi, okrągłymi lub owalnymi plamami, które najczęściej występują na klatce piersiowej, dekolcie, szyi, brzuchu, ramionach oraz w okolicach pach. Czasem mogą pojawić się także na twarzy lub skórze głowy, zwłaszcza w wyniku wtórnego zakażenia. W przeciwieństwie do zwykłego łupieżu, łupież pstry jest zaraźliwą chorobą, przenoszoną poprzez używanie wspólnych przedmiotów higienicznych, np. szczotek czy ręczników.

Jak wygląda łupież pstry?

Zmiany skórne w postaci plam mają tendencję do łuszczenia się, mogą delikatnie swędzieć i przybierać różnorodne barwy – od jasnoróżowych i beżowych po odbarwione lub przebarwione. Różnice w odcieniach starszych i nowych zmian nadają skórze charakterystyczny „pstry” wygląd. W zaawansowanych przypadkach plamy mogą się ze sobą zlewać.

W miejscach występowania łupieżu pstrego mogą powstać trwałe odbarwienia skóry, co jest wynikiem działania kwasu azelainowego, produkowanego przez grzyby Malassezia. Kwas hamuje tyrozynazę w melanocytach, co skutkuje brakiem pigmentu na obszarach dotkniętych chorobą po ekspozycji na słońce.

Jak przebiega leczenie łupieżu pstrego na brzuchu, ciele i skórze głowy?

W przypadku wystąpienia objawów łupieżu pstrego warto jak najszybciej skonsultować się z dermatologiem. Specjalista nie tylko dokona rozpoznania choroby, np. przy pomocy lampy Wooda, lecz także dobierze optymalną metodę jej leczenia, dostosowaną do stopnia zaawansowania zmian oraz ich umiejscowienia.

Leczenie miejscowe i leki doustne

W przypadku łupieżu pstrego na początku zwykle wdrażane jest leczenie miejscowe w postaci maści lub kremów przeciwgrzybiczych, których skład opiera się na takich substancjach, jak: mikonazol, klotrimazol czy chlorowodorek terbinafiny. Jeśli te preparaty nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, specjalista może zadecydować o włączeniu doustnych leków przeciwgrzybiczych na bazie ketokonazolu lub flukonazolu. W ostateczności do terapii może zostać włączony odpowiedni antybiotyk. 

Pielęgnacja i domowe sposoby na łupież pstry

W leczeniu choroby pomocne są także dermokosmetyki zawierające składniki zwalczające przyczyny łupieżu pstrego i wspierające regenerację podrażnionej skóry, np. siarczek selenu. Produkty tego typu są dostępne w formie szamponów, płynów, mydeł i emulsji – w zależności od lokalizacji zmian i naszych indywidualnych potrzeb pielęgnacyjnych. Płyny i szampony przeciwgrzybicze nie zawierają chemicznych dodatków, takich jak: parabeny, SLS-y, silikony, sztuczne barwniki czy substancje zapachowe.

Leczenie łupieżu pstrego można wspierać domowymi metodami, jednak przed ich zastosowaniem warto skonsultować się z dermatologiem, aby nie pogorszyć stanu skóry. Wśród naturalnych sposobów wymienia się m.in.: okłady, napary, kąpiele, maści oraz aromaterapię z użyciem, np. olejku z drzewa herbacianego, octu jabłkowego, aloesu, olejku z oregano, oleju kokosowego czy wyciągu z nagietka. Mają one właściwości przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, kojące oraz regulujące wydzielanie sebum.

Jak leczyć i zapobiegać łupieżowi pstremu na ciele?

Łupież pstry to choroba o charakterze nawrotowym, dlatego leczenie obejmuje też profilaktykę przeciw nawrotom charakterystycznych objawów. Jeśli chcemy zapobiec pojawianiu się nowych plam na skórze, powinniśmy: 

• unikać przebywania w miejscach, gdzie panuje wysoka temperatura i duża wilgotność powietrza – podróże do regionów tropikalnych mogą nasilać objawy,
• ograniczyć nadmierną potliwość i aktywność gruczołów łojowych, np. przy pomocy wybranych preparatów dermatologicznych lub zabiegów kosmetycznych,
• zadbać o odpowiednią dietę – bogatą w witaminy (szczególnie A, E oraz z grupy B), cynk i selen, zaś ubogą w proste węglowodany i tłuszcze, które stwarzają korzystne warunki do rozwoju drożdżaków,
• wzmacniać odporność organizmu,
• unikać długotrwałego stosowania antybiotyków, kortykosteroidów, leków immunosupresyjnych i antykoncepcji hormonalnej,
• dbać o odpowiednią higienę i pielęgnację ciała.