Łuszczyca narządów płciowych
Łuszczyca narządów płciowych to przewlekła, nawrotowa choroba skóry, będąca następstwem zaburzeń odpornościowych. Dotyka w równym stopniu obie płcie. Czasami może występować nawet u dzieci. Zmiany zachodzą zwykle w okolicach odbytu, prącia u mężczyzn, warg sromowych większych u kobiet. Wykwitom rumieniowym mogą towarzyszyć wysięk i świąd. Stany zapalne skóry, z uwagi na umiejscowienie, utrudniają życie codzienne i intymne człowieka. Często powodują wstyd i wycofanie z kontaktów społecznych, choć choroba nie jest zakaźna i nie rozprzestrzenia się droga płciową. W sytuacji zachorowania na łuszczycę narządów płciowych niezbędne są: natychmiastowa kuracja, zapobieganie nawrotom i łagodzenie objawów.
Łuszczyca narządów płciowych – przyczyny
Łuszczycę narządów płciowych, podobnie jak inne odmiany tej choroby, najczęściej wywołują niektóre leki, w tym beta-blokery, niesteroidowe substancje przeciwzapalne, stosowane w leczeniu bólu i gorączki oraz antybiotyki. Ponadto jest ona spowodowana nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego i wpływem genów na nasze życie. Może też występować jako konsekwencja infekcji bakteryjnej czy wirusowej oraz jako wynik stresu i niezdrowej diety. Na rozwój łuszczycy narządów płciowych wpływają też choroby współistniejące: nadciśnienie tętnicze, zawały serca, cukrzyca itp.
Łuszczyca narządów płciowych – leczenie
Podczas terapii łuszczycy narządów płciowych wykorzystuje się preparaty do stosowania miejscowo oraz działanie systemowe. Postępowanie lecznicze powinno też polegać na usuwaniu czynników drażniących i infekcyjnych. Wskazana bywa niekiedy terapia skojarzona, tj. łączenie leczenia kortykosteroidami ze stosowaniem, np. kalcypotriolu czy takalcytolu. Czasami konieczne okazuje się wykorzystanie substancji antygrzybicznych i przeciwbakteryjnych. Należy jednak uważać na skutki uboczne – podrażnienie skóry pochodnymi witaminy D3. Łuszczycę narządów płciowych leczy się, stosując też leki biologiczne, które hamują niekorzystne procesy zachodzące w układzie odpornościowym, a także antybiotyki. Ważna jest jak najszybsza reakcja na zmiany chorobowe, aby nie dopuścić do powikłań i innych zaburzeń, także psychicznych. Objawy łagodzi ostrożnie prowadzona fototerapia. Kluczowe są w tym wypadku sprawy diety, higieny i stylu życia (zalecana luźna, bawełniana bielizna).