Łuszczyca wysiękowa
Łuszczyca wysiękowa, zwana też odwróconą, występuje zwykle w okolicach pachwin, pach, pępka, przestrzeni między pośladkami, a także w pobliżu piersi i narządów płciowych. Ta odmiana choroby cechuje się zmianami skórnymi, które mają postać ognisk rumieniowych, a nie tak, jak to bywa w przypadku innych typów łuszczycy – zrogowaceń i łusek. Rozpoznanie choroby jest zwykle oparte na analizie wyglądu skóry i obecnych w niej patologii. Zmiany w łuszczycy odwróconej są koloru czerwonego, a ich powierzchnia jest gładka i błyszcząca. Podrażnienia, wywoływane najczęściej przez pot, są swędzące i bolesne, mimo że na skórze nie występuje typowa łuska.
Łuszczyca wysiękowa – przyczyny
Rozwój łuszczycy wysiękowej jest uwarunkowany zarówno czynnikami genetycznymi, jak i środowiskowymi. Chorobę może wywołać także: stres, przyjmowanie sterydów oraz niektórych lekarstw przeciwdepresyjnych, przeciwzapalnych, niektórych antybiotyków i beta-blokerów. Do przyczyn łuszczycy wysiękowej zalicza się też infekcje, choroby bakteryjne dróg oddechowych, niski poziom wapnia we krwi, stosowanie używek, a nawet próchnicę zębów. Łuszczyca wysiękowa jest także chorobą nawracającą, w szczególności wiosną i jesienią.
Łuszczyca wysiękowa – leczenie
Leczenie łuszczycy wysiękowej, w zależności od stopnia zaawansowania, może mieć charakter miejscowy i systemowy. Zwykle jest to terapia trudna, z uwagi na wrażliwość partii skórnych objętych zmianami. W kuracji stosuje się pochodne witaminy D, maści i kremy z takrolimusem i pimekrolimusem. W przypadku wyjątkowo odpornej na terapię miejscową łuszczycy wysiękowej specjaliści wprowadzają leczenie systemowe lekami doustnymi i zastrzykami. Skuteczna okazuje się też fototerapia i fotochemioterapia. Wielu specjalistów zaleca ziołolecznictwo (np. olejki z krwawnika), hydroterapię, medytację, a nawet leczenie dietą (zwłaszcza, jeśli choroba występuje u alergików).
Polecane zabiegi leczenia łuszczycy wysiękowej:
