Łysienie czołowe

Łysienie czołowe (FFA) jest typem łysienia bliznowaciejącego, które wiąże się z powstawaniem blizn w tkance łącznej. Charakteryzuje się utratą włosów znad linii czoła oraz ze skroni. Najczęściej dotyka kobiety w wieku menopauzalnym. Wielu badaczy klasyfikuje chorobę jako odmianę liszaja płaskiego mieszkowego (LPP). Leczenie łysienia czołowego jest niezwykle trudne.

Łysienie czołowe – przyczyny

Etiologia łysienia czołowego nie jest do końca znana. Zwykle jednak upatruje się jej w reakcjach immunologicznych organizmu, chorobach wątroby, cukrzycy czy zażywaniu niektórych rodzajów leków, np. tych stosowanych w psychiatrii. W przypadku łysienia bliznowaciejącego przyczyny mogą leżeć również w przeżytej silnej traumie.

Łysienie czołowe – objawy

Łysienie czołowe bliznowaciejące objawia się utratą włosów ze skroni i znad linii czoła, której granica zwykle przesuwa się w tempie ok. 0,3-1,7 mm w ciągu miesiąca. Czasami zmiany występują również w obrębie brwi, a niekiedy także w innych obszarach ciała. Objawom często towarzyszy rumień zmienionych chorobowo miejsc, jak również czerwone grudki porywające skórę twarzy. Choroba wiąże się z postępującym uszkadzaniem mieszków włosowych, dlatego łysienie czołowe jest nieodwracalne.

Łysienie czołowe – leczenie

W przypadku tego rodzaju łysienia bliznowaciejącego leczenie jest niezwykle trudne. Czasem w celu powstrzymania wypadania włosów stosuje się retinoidy, czyli pochodne witaminy A. Łysienie czołowe nie jest procesem odwracalnym, dlatego jedynym ratunkiem dla pacjenta chcącego przywrócić fryzurze dawny wygląd może być przeszczep włosów.

Polecane zabiegi leczenia łysienia czołowego:

Karboksyterapia
Mezoterapia igłowa
Smart Graft
Terapia światłem LED