Zespół łysienia anagenowego
Zespół łysienia anagenowego inaczej określa się jako anagen effluvium lub AE. Jego odmianą jest loose anagen syndrome, czyli słabe zakotwiczenie włosów w mieszku. Choroba ta obejmuje wypadanie włosów będących w fazie anagenu, a więc ich wzrostu. To jedna z częstych przyczyn łysienia w młodym wieku. Może być wywołana czynnikami zewnętrznymi, w tym przyjmowaniem niektórych leków. Często do rodzajów zespołu łysienia anagenowego zalicza się też zespół krótkiego anagenu.
Zespół łysienia anagenowego – przyczyny
Przyczyny łysienia anagenowego mogą być zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Należą do nich przyjmowanie leków cytostatycznych/przeciwnowotworowych oraz naświetlania,
chemiczne czynniki toksyczne, a także nieprawidłowe osadzenie włosów w mieszku przez brak wewnętrznej i zewnętrznej pochewki (loose anagen syndrome).
Łysienie anagenowe, niewywołane czynnikami zewnętrznymi, zwykle ma podłoże genetyczne. Zdarza się jednak, że etiologia problemu nie jest znana.
Zespół łysienia anagenowego – objawy
Podstawowym objawem zespołu łysienia anagenowego jest oczywiście nadmierna utrata włosów. W przypadku przyjmowania leków przeciwnowotworowych proces ten może rozpocząć się już po 1-3 godzinach od przyjęcia pierwszej dawki. Schorzenie to w niewielkim nasileniu występuje także w przypadku zażywania np. retinoidów, stosowanych m.in. w walce z trądzikiem. W przypadku choroby wrodzonej często obserwuje się łysienie u dzieci, zwłaszcza u dziewczynek do 6 r.ż. Jeżeli objawy wystąpią przed 5 r.ż., istnieje szansa, że ustąpią samoistnie.
Zespół łysienia anagenowego – leczenie
Zespół łysienia anagenowego wywołany czynnikami zewnętrznymi powinien ustąpić po ich wyeliminowaniu. W przypadku wrodzonej wady w budowie włosa czasem stosuje się preparaty przeznaczone do wcierania w skalp. Skutecznym sposobem jest również przeszczep włosów.
Polecane zabiegi leczenia łysienia anagenowego:
