Czy z rumieniem na twarzy można wychodzić na dwór? Posłuchaj naszych specjalistów z kliniki w Katowicach

Uporczywe zaczerwienienia nazywane rumieniem często są zależne od czynników zewnętrznych. Taka skóra wymaga specjalnej opieki i uważności na negatywne bodźce. Wiele osób zastanawia się, czy z rumieniem na twarzy można wychodzić na dwór. Zaczerwienienie skóry może mieć różne przyczyny, w tym predyspozycje genetyczne, chorób skóry, takie jak trądzik różowaty, reakcje alergiczne, nadwrażliwość na działanie promieni słonecznych. Rumień może być też spowodowany przez zakażenie wirusem. W przypadku rumienia zakaźnego konieczne jest szczególnie ostrożne podejście, zwłaszcza że schorzenie to dotyka zwykle dzieci w wieku przedszkolnym i jest bardzo zaraźliwe. W poniższym artykule wyjaśniamy, kiedy wyjście na dwór z rumieniem na twarzy jest bezpieczne, a kiedy lepiej pozostać w domu.

Jakie są przyczyny zaczerwienienia skóry?

Przyczyną powstawania rumienia, który najczęściej pojawia się na twarzy, szyi i dekolcie, jest przeważnie tendencja do rozszerzania się naczyń krwionośnych. Bezpośrednim źródłem powstawania rumienia jest przekrwienie kapilar umieszczonych w powierzchownych warstwach skóry. Takie czynniki, jak gorące i pikantne potrawy, stres, słońce czy nagłe zmiany temperatury negatywnie wpływają na czerwienienie się skóry na twarzy. Rumień może przybierać różne kształty i zajmować większą lub mniejszą powierzchnię skóry. 

W niektórych przypadkach przyczyną rumienia może być infekcja bakteryjna lub wirusowa – przykładem jest rumień po kleszczu, który jest jednym z pierwszych objawów boreliozy. W tym przypadkach rumień może przybierać charakterystyczny wygląd, przypominający tarczę strzelniczą, i mogą towarzyszyć mu takie objawy, jak gorączka, bóle głowy czy zmęczenie. Choroby zakaźne mogą prowadzić do powikłań, jeśli nie są odpowiednio leczone, dlatego ważne jest, aby każdą tego rodzaju zmianę skórną konsultować z lekarzem.

Rumień może również występować jako reakcja na pewne leki lub substancje chemiczne, a także jako wynik chorób autoimmunologicznych, takich jak toczeń rumieniowaty. W tych przypadkach zmiany skórne mogą pojawiać się nie tylko na twarzy, ale również na innych częściach ciała, takich jak dekolt, ramiona czy piersi.

Czym jest rumień i jakie są jego objawy?

Rumień najczęściej objawia się jako charakterystyczne zaczerwienienie skóry. Zmiany, które występują w łagodniejszej odmianie, zwykle tworzą symetryczne figury i obrączki, ale mogą też przybierać formę wysypki i zmian krwotocznych. Rumień można zauważyć na twarzy, błonach śluzowych jamy ustnej, kończynach górnych i dolnych, a także w okolicach narządów płciowych. Zmiany naczyniowe zazwyczaj utrzymują się przez kilka tygodni. Zdarza się jednak, że pozostają trwałe. 

Skóra na twarzy jest bardzo delikatna, łatwo traci wilgoć i jest najbardziej narażona na negatywny wpływ czynników zewnętrznych. Zważając na jej cienką strukturę, nawet minimalnie poszerzone kapilary położone płytko, stają się widoczne. Rumień naczyniowy powstaje, gdy dojdzie do poszerzenia tych drobnych, ale bardzo licznych naczynek krwionośnych. W zależności od poziomu zaawansowania tego typu teleangiektazji rumień przybiera barwę lekko różową lub czerwoną. 

Rumień – rodzaje

Rozróżniamy kilka rodzajów rumienia:

• Rumień wielopostaciowy – zazwyczaj jest efektem nadwrażliwości na leki (rumień polekowy) lub inne substancje chemiczne. Charakteryzuje się zmianami pęcherzykowatymi, nadżerkami lub podskórnymi krwiakami. Rozpoznaje się go zazwyczaj jako erythema multiforme minor, zespół Stevensa-Johnsona i zespół Lyella.
• Rumień guzowaty – jest rodzajem zapalenia skóry, które jest wywołane nadwrażliwością na leki lub chorobami autoimmunologicznymi. Występuje jako duże, czerwone i bolesne guzy, którym towarzyszy opuchlizna, podwyższona temperatura i ból stawów.
• Rumień zakaźny – rodzaj choroby wirusowej, która objawia się rumieniem w kształcie motyla występującym na twarzy. W trakcie rozwoju choroby, zaczerwienienie może pojawić się na całej powierzchni ciała i przyjmować różne kształty. Ten rodzaj rumienia jest charakterystyczny dla dzieci.
• Rumień stwardniały – zwany także gruźlicą stwardniałą. Objawia się jako guzowate zmiany zapalne na skórze, które rozpadają się przy owrzodzeniu, a w postaci niewrzodziejącej pozostawiają po sobie widoczne zagłębienia. 
• Rumień wędrujący – pierwszy objaw boreliozy, choroby przenoszonej przez kleszcze. Zwykle ma formę czerwonej plamy, która stopniowo powiększa się, tworząc pierścień z jaśniejszym środkiem. Nie jest to rumień trwały – po kilku tygodniach znika, co nie oznacza, że choroba ustąpiła.
• Rumień nagły – choroba wirusowa, znana również jako trzydniówka, wywołana przez wirusy z rodziny herpeswirus, najczęściej HHV-6. Charakteryzuje się nagłą gorączką, która trwa kilka dni, po czym pojawia się drobnoplamista wysypka na ciele, zwłaszcza na tułowiu, szyi i twarzy.

Usuwanie rumienia i zaczerwienienia skóry

Leczenie rumienia możliwe jest wyłącznie po ustaleniu przyczyny jego wystąpienia. Zaczerwienienia w łagodniejszej formie można leczyć przy zastosowaniu farmaceutyków dostępnych w aptece. Jeżeli obecność rumienia znacząco się przedłuża i zostaje z nami na stałe, konieczna jest interwencja. Skutecznym sposobem na pozbycie się typowego rumienia naczyniowego są zabiegi laserowe, które skutecznie likwidują tego rodzaju zmiany. Dedykowane zmianom naczyniom są urządzenie, które emitują wiązkę lasera o długości 1064 nm, charakteryzującą się wysokim powinowactwem do hemoglobiny – barwnika krwi. 

Rumień zakaźny – przyczyny i charakterystyka

Rumień zakaźny to choroba, która może zatrzymać nas w domu nawet na kilka tygodni. Wywoływany jest przez parwowirusa B19. Objawy pojawiają się na początku tylko na twarzy. Charakterystyczny rumień przybiera postać czerwonych plam, które zlewają się, tworząc wzór motyla na policzkach. Rumień zakaźny może się następnie rozprzestrzeniać na ramiona, tułów i nogi. Pozostałe objawy przypominają przeziębienie – u chorego występuje gorączka, ból gardła i ogólne osłabienie. Ważne jest, aby w przypadku podejrzenia rumienia zakaźnego skonsultować się z lekarzem, aby potwierdzić diagnozę i omówić odpowiednie leczenie. Choroba jest zaraźliwa, dlatego Pacjent powinien pozostać w domu aż do jej całkowitego wyleczenia.

Rumień zakaźny u dzieci i dorosłych

Choć rumień zakaźny występuje najczęściej u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, to może rozwinąć się również u dorosłych. Rumień zakaźny u dorosłych może mieć cięższy przebieg, a objawy choroby mogą obejmować dodatkowo bóle stawów. Schorzenie to jest stosunkowo łatwe do rozpoznania przez specyficzny wygląd zaczerwienienia skóry, przypominający „spoliczkowane” policzki. Parwowirus B19 przenosi się drogą kropelkową, więc bardzo łatwo jest zarazić się nim w dużych skupiskach, np. w przedszkolu, szkole, pracy. Szczególną ostrożność powinny zachować kobiety ciężarne, ponieważ rumień zakaźny w ciąży może prowadzić do poważnych powikłań.

Leczenie rumienia zakaźnego

Rozpoznanie i leczenie rumienia zakaźnego leży w gestii lekarza rodzinnego. Charakterystyczne objawy infekcji, takie jak rumień w kształcie motyla, wysypka i podwyższona temperatura, ułatwiają postawienie szybkiej i trafnej diagnozy. Leczenie polega głównie na łagodzeniu objawów. Choremu podawane są leki przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i antyhistaminowe (jeśli występuje świąd). Ponieważ jest to choroba wirusowa, nie istnieje leczenie przyczynowe, a organizm sam zajmuje się zwalczaniem infekcji. Ważnym elementem terapii jest odpoczynek i odpowiednie nawodnienie organizmu.

Rumień a wychodzenie na dwór

Pacjenci dotknięci rumieniem muszą zachować szczególną ostrożność w trosce o swoją skórę. Wysokie lub niskie temperatury są bezpośrednim czynnikiem negatywnie wpływającym na zaczerwienienia, dlatego przed wyjściem na dwór warto pamiętać o właściwej pielęgnacji. Szczególnym przypadkiem rumienia jest rumień zakaźny, który atakuje zazwyczaj dzieci. Przy tej odmianie, która rozprzestrzenia się drogą kropelkową, kategorycznie zaleca się areszt domowy przez okres około 3 tygodni, aż do ustąpienia choroby.

Jak długo utrzymują się objawy rumienia zakaźnego?

Pierwsze objawy rumienia zakaźnego pojawiają się najczęściej około 4-14 dni po zakażeniu. Rumień na skórze, który jest najbardziej charakterystycznym symptomem, może utrzymywać się od kilku dni do kilku tygodni. Objawy ogólne, takie jak gorączka, ból gardła i ogólne osłabienie, zazwyczaj ustępują w ciągu kilku dni do tygodnia. U dorosłych rumieniowi często towarzyszą bóle stawów, które mogą trwać nawet kilka tygodni. Objawy utrzymują się zazwyczaj krócej u dzieci.

Gdy ustąpią objawy ogólne, takie jak gorączka, ból gardła i osłabienie, można wrócić do codziennych aktywności. W praktyce oznacza to, że dzieci mogą wrócić do szkoły, a dorośli do pracy po około tygodniu. Ważne jest, aby przedtem skonsultować się z lekarzem, który może ocenić, czy chory już nie zaraża i może bez obaw wrócić do normalnych zajęć.

Jeżeli dostrzegasz u siebie problem z rumieniem lub zaciekawił Cię ten temat, zachęcamy do umówienia się na konsultację z naszymi specjalistami w Klinice Miracki w Katowicach, Warszawie, Łodzi lub Krakowie.