Jak wygląda rumień?

Jednym z częstych defektów estetycznych jest rumień (łac. erythema), którego bezpośrednią przyczyną jest nadmierne poszerzenie naczyń krwionośnych. Mocne zaczerwienienie o wyraźnych granicach może przyjmować różną formę. Zwykle dotyczy policzków i okolic nosa, ale także szyi oraz dekoltu. Dowiedz się, jak wygląda rumień i jak go skutecznie usunąć za pomocą laseroterapii!

Czym jest rumień? Co może go nasilać?

Rumień to nic innego, jak nadmierne poszerzenie licznych kapilar, czyli drobnych naczyń krwionośnych, zlokalizowanych płytko w skórze. To charakterystyczna cecha skóry naczyniowej.

Bezpośrednią przyczyną rumienia jest osłabienie ścian naczyń żylnych, przez co prześwitują spod cienkiej skóry. Właśnie z tego powodu to również częsty problem osób z cerą suchą i wrażliwą.

Rumień występuje także przy trądziku różowatym. W takich przypadkach lokalne zaczerwienienie najczęściej jest pierwszym objawem rozwoju tego schorzenia. W następnej kolejności pojawiają się zmiany krostkowe i grudkowe. Z czasem rumień może przyjąć postać utrwaloną, z jednocześnie występującymi ,,pajączkami” o różnym zabarwieniu – różowym, czerwonym lub fioletowym, w zależności od głębokości występowania naczynia żylnego lub włosowatego.

Nieestetyczne zmiany często nasilają się pod wpływem czynników zewnętrznych, np. wiatru, mrozu, nadmiaru promieni słonecznych czy zanieczyszczeń. Silne emocje czy zjedzenie pikantnej potrawy również sprawiają, że rumień jest bardziej widoczny. Jednak w odróżnieniu od niegroźnego rumieńca na policzkach, u osób z cerą naczyniową zaczerwienienie utrzymuje się znacznie dłużej – nawet przez kilka godzin. Z czasem może przyjąć postać trwałą i rozległą, obejmując sporą powierzchnię skóry.

Rumień na twarzy – możliwe objawy

Głównym objawem rumienia jest miejscowe zaczerwienienie skóry, jednak zaburzeniom kolorytu mogą towarzyszyć także inne symptomy. Cera naczynkowa jest bardzo delikatna, wrażliwa na działanie czynników zewnętrznych i szybko ulega odwodnieniu. Poza czerwonymi plamami może więc pojawiać się także nadmierna suchość, a nawet złuszczanie skóry.

Suche obszary często wywołują dokuczliwy świąd, uczucie ściągnięcia i pieczenia. Czerwone plamki zwykle są bardzo widoczne, mają wyraźnie zaznaczone krawędzie. W miarę narastania bywają pokryte licznymi pajączkami. Jeśli natomiast dodatkowo pojawiają się inne objawy, takie jak np. zmiany guzowate, wybroczyny lub owrzodzenia, należy skontaktować się z lekarzem. Niekiedy rumień jest objawem schorzeń ogólnoustrojowych, w tym chorób autoimmunologicznych, np. atopowe zapalenie skóry, czy też nadwrażliwości na przyjmowane leki.

Rodzaje rumienia

Istnieje kilka rodzajów rumienia, które mogą się od siebie różnić przyczynami, objawami czy sposobami leczenia. Oto najczęściej występujące typy rumienia.

Rumień guzowaty

Rumień guzowaty jest wywołany stanem zapalnym w obrębie tłuszczowej tkanki podskórnej. Z rumieniem guzowatym wiążą się bardzo charakterystyczne objawy w postaci kilkucentymetrowych i bolesnych guzów w kolorze czerwonym, zaś z czasem sinobrunatnym. Często występują też bóle stawów i gorączka. Zmiany skórne w formie rumienia guzowatego najczęściej występują na podudziach, udach i pośladkach, a także tułowiu, ramionach i głowie. Przyczyną powstawania rumienia mogą być infekcje wirusowe, bakteryjne lub grzybicze, a także choroby autoimmunologiczne. Guzy utrzymują się zwykle od 2 do 9 tygodni, a następnie ustępują samoistnie. Jeśli zmiany wynikają z infekcji bakteryjnej, lekarz może zadecydować o leczeniu schorzenia antybiotykami.

Rumień zakaźny

Rumień zakaźny, podobnie jak rumień nagły, to wirusowa choroba skóry, typowa dla wieku dziecięcego. Najczęściej pojawia się u dzieci w wieku przedszkolnym lub szkolnym – bardzo rzadko mają natomiast miejsce przypadki rumienia zakaźnego u dorosłych. Za rumień zakaźny u dzieci odpowiada wirus, a dokładnie parwowirus B19. W pierwszej fazie choroby pojawiają się symptomy typowe dla przeziębienia (m.in. katar, stan podgorączkowy, bóle mięśni i stawów), zaś po kilku dniach dochodzi do nich charakterystyczny objaw w postaci intensywnie czerwonej wysypki, która może być zlokalizowana na twarzy, kończynach, tułowiu oraz pośladkach. Rumień powstający w wyniku zakażenia bardzo łatwo się rozprzestrzenia, ale choroba przebiega u dzieci łagodnie.

Rumień wielopostaciowy

To zespół nadwrażliwości, który przyjmuje różne stopnie nasilenia, w zależności od rodzaju czynnika, który wywołał objawy, np. chemikalia, leki, infekcje. Rumień wielopostaciowy dzielimy na:

• rumień wielopostaciowy mniejszy – występujący w postaci charakterystycznego pierścienia rumieniowo-obrzynkowego na podeszwie stóp lub dłoniach; w miejscu zmian pojawiają się także pęcherze, które w późniejszym etapie, po pęknięciu, tworzą nadżerki,
• zespół Stevensa-Johnsona – zmiany w formie nietrwałych pęcherzy, pojawiających się na błonach śluzowych jamy ustnej lub narządach płciowych; pękające pęcherze stają się przyczyną bolesnych nadżerek,
• toksyczna nekroliza naskórka – groźny dla życia pacjenta rodzaj rumienia wielopostaciowego, który tworzy pęcherze podnaskórkowe, prowadzące do nadżerek, a następnie odpadania naskórka całymi płatami. 

Rumień wędrujący

To charakterystyczny objaw boreliozy, czyli choroby przenoszonej na człowieka przez kleszcze. Rumień wędrujący tworzy czerwona plama z przejaśnieniem w środku. Z czasem brzegi zaczerwienienia zmieniają swoje położenie, a zmiana rumieniowa powiększa się. Schorzenie wymaga specjalistycznego leczenia przy pomocy antybiotyków.

Rumień trwały

To rodzaj rumienia nawracającego, który stanowi objaw reakcji na zażycie przez pacjenta wybranego leku. Rumień polekowy zawsze pojawia się w tym samym miejscu (skóra lub błona śluzowa) i stanowi pojedynczą zmianę lub nieliczne, dobrze odgraniczone plamy na skórze w kolorze brunatnym. Pojawienie się rumienia trwałego wymaga skonsultowania się z lekarzem w celu wprowadzenia zmian w terapii leczniczej i zminimalizowania ryzyka ponownego pojawienia się zmian dermatologicznych. 

Objawowe leczenie rumienia za pomocą laserów

Przed podjęciem leczenia zawsze warto zdiagnozować przyczynę rumienia i wprowadzić leczenie odpowiednie dla danego schorzenia. W zależności od etiologii problemu leczeniem może zająć się dermatolog, alergolog lub inny specjalista w dziedzinie obejmującej zdiagnozowaną chorobę. Niezwykle ważna w przypadku rumienia jest też właściwa pielęgnacja wrażliwej skóry, a także unikanie czynników, które zaostrzają objawy.

Odpowiednie postępowanie powinno prowadzić przede wszystkim do opanowania ewentualnej choroby, wzmocnienia naczyń krwionośnych i zahamowania postępu zmian skórnych. Leki, zabiegi kosmetyczne i protekcja skóry nie gwarantują jednak usunięcia już poszerzonych lub pękniętych naczyń krwionośnych. Najskuteczniejszą metodą, która pozwala na trwałe zamknięcie kapilar jest zabieg laserowy.

W naszej Klinice do leczenia teleangiektazji i rumienia wykorzystujemy nowatorskie urządzenia, takie jak Cutera Excel V+, Excel V Cutera i Harmony Alma Dye-VL. To lasery o szerokim zastosowaniu, które doskonale sprawdzają się w przypadku zmian naczyniowych różnego pochodzenia. Ich działanie polega na emisji skoncentrowanej energii o wysokiej mocy, która wykazuje wysokie powinowactwo do barwnika zawartego w naczyniach krwionośnych, jakim jest hemoglobina. Gdy energia lasera zostaje pochłonięta przez pigment, dochodzi do obkurczenia naczynka na drodze procesu termokoagulacji.

Przeszkadza Ci nieestetyczny rumień lub inne zmiany naczyniowe? Zapraszamy więc do ustalenia terminu konsultacji wstępnej w Klinice Miracki w Warszawie lub Katowicach, podczas której lekarz wyjaśni, jaki zabieg będzie dla Ciebie najodpowiedniejszy.

Zapraszamy też do naszych klinik w Łodzi i Krakowie.