Łuszczyca plackowata
Łuszczyca plackowata jest to jedna z odmian chorobowych łuszczycy, przewlekłej dolegliwości skórnej, będącej konsekwencją zaburzeń immunologicznych. Ryzyko choroby podnoszą też cechy genetyczne. Łuszczyca zaczyna się, gdy zwalczające infekcję limfocyty T robią się nadaktywne, co powoduje przerost komórek skórnych. Łuszczyca plackowata jest zapalną dolegliwością skóry o przewlekłym i nawrotowym przebiegu. Zaburzenie w przypadku dorosłych występuje równie często u obu płci, z kolei w przypadku dzieci dwa razy częściej dotyka dziewczynki.
Łuszczyca plackowata – przyczyny
Na rozwój łuszczycy plackowatej wpływ mają: czynniki genetyczne, zaburzenia immunologiczne (nadaktywność limfocytów T), czynniki zewnętrzne (środowisko, urazy, oparzenia UV, ukąszenia), niektóre leki (np. beta-blokery), zmiany naczyniowe. Łuszczyca plackowata występuje także jako efekt stresu lub przebytej choroby.
Łuszczyca plackowata – leczenie
Zaburzenie to jest dokuczliwe i z zasady nieuleczalne, ale możliwe do złagodzenia. Odpowiednia prewencja może wydłużać czas między kolejnymi nawrotami choroby. Leczenie uzależnione jest od rodzaju łuszczycy i jej stopnia nasilenia (przyjmuje się, że choroba dotykająca poniżej 5% powierzchni ciała ma postać łuszczycy łagodnej). W leczeniu łuszczycy plackowatej stosuje się wiele preparatów miejscowych do użytku zewnętrznego, a także leki doustne i iniekcje.
Łuszczyca plackowata – profilaktyka, rodzaje terapii
W przypadku łuszczycy plackowatej oprócz zwrócenia bacznej uwagi na profilaktykę i higienę ciała zaleca się oczywiście leczenie farmakologiczne, prowadzone przez dermatologa. Konieczne jest stosowanie określonych leków w celu zapobieganiu powtarzalności. Ponadto osoby dotknięte tą przypadłością powinny pamiętać, że w chorobie nie wolno nadużywać alkoholu, trzeba rzucić palenie, dostosować odpowiednią dietę, nawilżać skórę i wystrzegać się stresu. Opalanie, choć może być rodzajem terapii, też należy stosować z umiarem, a część dermatologów zdecydowanie odradza chorym korzystanie z solarium. W leczeniu tej choroby stosuje się na przykład: preparaty kwasu salicylowego, pochodne ditranolu, pochodne witaminy D3, kortykosteroidy, a także fototerapię oraz leki biologiczne (białka pochodzące z żywych komórek) i antybiotyki (np. iniekcje). Wspomagająco stosuje się leczenie sanatoryjne, rehabilitacyjne, a nawet psychoterapeutyczne.
Polecane zabiegi leczenia łuszczycy plackowatej:
